The making of... in Textielmuseum

Jaarlijks werken in het TextielLab van Audax Textielmuseum Tiburg vele ontwerpers nauw samen met de mensen van het lab om te experimenteren met nieuwe stoffen, materialen, patronen en technieken. Niets is te dol, lichtgevend draad, 3D weven, verven met ongewone pigmenten, spelen met grof en fijn materiaal, dikke en dunne draden, realiseren van transparantie, alles wordt uit de kast getrokken om te realiseren waarnaar de kunstenaar op zoek is. Prachtig vak, dat van de medewerkers van het TextielLab.

Het museum besteedt geregeld aandacht aan de eindproducten van het Lab, momenteel in de tentoonstelling 'The making of...'. Er is werk te zien van de volgende kunstenaars:

- Borre Akkersdijk
- Maarten Baas
- Nanna van Blaaderen
- Barbara Broekman
- Mae Engelgeer
- Thomas Eurlings
- Lizan Freijsen
- Conny Groenewegen
- Maria Hees
- Bart Hess
- Digna Kosse
- Bertjan Pot
- Mara Skujeniece
- Studio Maarten Kolk & Guus Kusters
- Studio Makkink & Bey
- JanTaminiau


De stukken in de tentoonstelling zijn allemaal uit de collectie van het museum, sommigen zelfs in opdracht van het museum gemaakt. Er zijn tapijten, interieurstoffen, keukentextiel, een tas en een stoel, wandpanelen en kledingstukken. De tentoonstelling laat de verschillende manieren zien waarop kunstenaars werken. De één werkt op basis van foto's, de ander tekent alles eerst minutieus uit, de volgende begint meteen met maken of gaat eerst op internet speuren of maquettes maken.

Meer dan prachtig zijn de vloerkleden van Lizan Freijsen. Ze fotografeerde korstmossen en vergrootte dat uit in dikke vloerkleden. Zoals de kleuren in elkaar overlopen en ronde patronen vormen, dat is een plezier om naar te kijken. Nanna van Blaaderen wilde met breisels een alternatief zoeken voor dierenhuiden. Haar deels doorschijnende stoffen met dierenpatronen zijn als plaids te gebruiken. Het experimenteerwerk is in het TextielLab gedaan, Droog in Amsterdam gaat het voor haar commercieel laten breien voor de verkoop. Het werk van Borre Akkersdijk is fantastisch. De kledingstukken lijken geweven, maar zijn gebreid in een rondbreier, waarin een vulling is meegevoerd. Daardoor krijg je hele dikke breisels. Die werden weer gestoomd, waardoor de kleidingstukken een beetje ontploft lijken. Je wilt zó in zo'n jas kruipen om in te gaan wonen!


De stoel van Bertjan Pot trekt de aandacht. Die is namelijk helemaal ingepakt in een vilten hoes uit één stuk! Vier poten, twee armleuningen, een zitting en een rugleuning zijn in een jasje uit één stuk verpakt, dat precies past. Wonderbaarlijk. Hier hebben vele uren onderzoek, testen, opnieuw uitproberen in gezeten om het zó te krijgen dat de hoes precies past. De dikte van de draden waarmee eerst gebreid is en daarna gevilt komt dan heel nauw. Hoeveel mislukte hoezen zullen er weggeggooid zijn?

In één ruimte is werk uit de tussenstadia te zien. Mislukte proefjes, uitprobeersels die het niet zijn geworden, of ontdekkingen waarop is voortgeborduurd. In een andere ruimte is het beginstadium van het ontwikkelproces te bekijken. Zo volg je als bezoeker het proces van schetsen, ideeën opdoen, eerste proefjes en het uiteindelijke resultaat. Een beetje jammer is dat je als bezoekers eerst de eindproducten ziet, dan de tussen fase en dan de beginfase. Beginnen bij het begin was misschien leuker geweest, om de werken te zien groeien.

De winkel van het museum verkoopt een aantal produkten uit de tentoonstelling, zoals het tafelgoed van Bertjan Pot. Fantastisch materiaal! Als je met dat tafellaken zit te eten en het gezelschap valt even stil, start je de conversatie gewoon weer door een paar regels ervan op te lezen. Het kleed staat vól piepklein geweven teksten van internet (o.a. de Wikipediapagina van Michael Jackson). Van een afstand is het een kleed met een groene kleur en pas bij bestudering zie je de teksten. Heel mooi!


The making off... Projects from the TextielLab
Audax Textielmuseum Tilburg
Goirkestraat 97 Tilburg
11 juni 2011 t/m 11 september 2011