Cuccia Brillo |
Detail van Regeneration |
Giampaolo Bertozzi (1957) en Stefano Dal Monte Casoni (1961) ontmoeten elkaar tijdens de opleiding keramiek in Faenza (Italië), een stad waar sinds mensenheugenis aardewerk wordt gemaakt. Ze gaan verder studeren aan de kunstacademie in Bologna en daarna starten ze het bedrijf Bertozzi & Casoni. Ze richten zich helemaal op het maken van kunst van keramiek en verfijnen dat tot extreme hoogte. Ze ontwikkelen een manier om enorm grote werken van keramiek te maken, waarbij het oppervlak en de beschildering duizelingwekkend echt lijkt. Daarbij werken ze onder andere met het afdrukken van foto's op keramiek. Hoe precies is me niet duidelijk geworden. Maar als je kijkt naar de matrassen waarop de gorilla met het hert zitten, de structuur, de vezels van de textiel van dat matras, het versleten oppervlak, het label van de fabrikant, dat is van een reëelheid, dat het je een paar keer verteld moet worden dat het echt van keramiek is, voordat je hersenen het willen aannemen.
Aan het schuifje van het lichtknopje was te zien dat dit niet van plastic was |
Detail van Composizione non finita-infinita |
Verfblikken, sigarettenpeuken, ingedrukte pillenstrips, narcissen (de stelen daarvan zijn zo akelig echt, verse groene plantenstelen, van keramiek), grasmaaiende madonna's, honderden EHBOkastjes met stilleventjes erin, verwrongen gezichten, handen, heiligen, kwasten, hersenen, koffiekopjes, vlinders, vogels, kameleons, alles tot in detail nagemaakt van keramiek. De twee kunstenaars willen iets zeggen met hun werk. Het gaat niet alleen om de perfectie van het namaken. Ze maken namelijk heel veel afval na. Viezigheid. Je wordt erdoor aangetrokken om het nauwkeurig te bekijken, je wordt erdoor afgestoten, omdat je naar een schimmelende stapel restjes op wat borden staat te kijken, achtergelaten door een paar mensen. Het is ons afval, achteloos overal weggegooid. Bergen hebben we ervan. De gedetailleerde aandacht voor afval, maakt je bewust van de hoeveelheid, de mate waarin we consumeren.
Composizione in bianco |
Even verderop staat een metersgroot werk waarin een ijsbeer op ware grootte, staand op ijsblokken, een net achter zich aantrekt. Het afval van de mens, gevangen in een net, hij torst het mee. Er zit plastic troep in, flesjes, emmers, iets van metaal, tubes, blikken, een arm van een mens, allemaal troep die een ijsbeer op de noordpool tegen zal komen. Gevangen in een stevig net. Alles van keramiek.
Het zal duidelijk zijn, ik ben helemaal weg van deze tentoonstelling. In de mooie catalogus lees ik een uitleg van Alessandra Laitemperger: "Wie de werken van Bertozzi & Casoni nauwlettend bekijkt, zal worden getroffen door een opeenvolging van paradoxen: onverwoestbare kwetsbaarheid, revolutionaire traditie, tijdelijke eeuwigheid en eeuwigdurende tijdelijkheid". Waarschijnlijk ook door deze tegenstellingen ben ik er zo door gegrepen.
En wat een genot: de tentoonstelling is er nog tot 19 mei! Op naar Beelden aan Zee!
Bertozzi & Casoni, Timeless
25 januari - 19 mei 2013
Museum Beelden aan Zee
Harteveltstraat 1
2586 EL Den Haag
di t/m zo 11.00 - 17.00 uur
Dag Jojanneke,
BeantwoordenVerwijderenIk was afgelopen weekend in Scheveningen en zocht thuis nog wat op over Bertozzi & Casoni. Zie ik ineens deze blog... Ha! Even voorstellen dus: ik ben Henri van der Steen, kunstredacteur Brabants Dagblad, redactie Tilburg. Logische vraag: is het zinvol dat wij van elkaars bestaan weten?
Hartelijke groet,
Henri
hajam@tomaatnet.nl en/of
h.vdsteen@bd.nl
06 - 53 40 8765