Het gebouw alleen al is een bezoek waard. Als museum onlogisch qua route, maar de medewerkers zijn behulpzaam en vriendelijk (ook al daarom wil je het bezoeken: vriendelijke Tsjechen) en wijzen je de weg door de prachtige ruimtes, met houten vloeren, mooie trappen, naar de prachtige houten zolder, onderweg verrassende muurschilderingen van soldaten en mooie uitkijkjes door de ramen. Je kiest zelf wat je wilt zien en op basis daarvan koop je je kaartje.
Mooi is Gask is dat ze aandacht hebben voor de visueel beperkten. Sommige schilderijen hebben een tweede versie gekregen in reliëf, zodat te voelen is wat er op staat. De tekstbordjes zijn dan ook in braille te lezen. Dit voorbeeld is van Josef Capek, Poor Woman uit 1917.
De muren zijn donkerpaars, de werken mooi belicht. Zo komen ze heel mooi uit. Andere ruimtes zijn weer oases van licht met witte muren.
De muren zijn donkerpaars, de werken mooi belicht. Zo komen ze heel mooi uit. Andere ruimtes zijn weer oases van licht met witte muren.
Onderweg kom je verrassingen tegen zoals geluidsfragmenten op een koptelefoon. Een grappige tekst nodigt je uit om op de knop te drukken en te luisteren. Dan ineens lijkt er iets of iemand met zware, stampende voetstappen op je af te komen hollen. Verschrikt deed ik de koptelefoon half af, was er brand, moesten we weg? Nee, het was op de koptelefoon, een paard kwam in geluid dichterbij en at een paar happen hooi. Een koptelefoon verder was daar weer het paard, kwam dichterbij en deed een flinke poep. Het is alleen geluid, maar door de koptelefoon lijkt dat beest naast je te staan. Het is werk van Tomás Vanek, ook te horen op de site.
Ergens dacht ik Katarina Grosse te hebben ontdekt, maar het bleek werk van Zdenek Sykora uit 1994.
Er is een vrolijke ruimte voor kinderen om te tekenen, schilderen, klimmen, spelen en experimenteren. Op zolder is ruimte voor lange werken, zoals nu iets met kustlijnen. Er is een gang waar schilderingen te zien zijn uit de Tweede Wereldoorlog. Soldaten schijnen ze gemaakt te hebben. Dat waren dan wel heel artistieke soldaten met veel tekentalent.
In die gang is nu (zomer 2013) een tijdelijke tentoonstelling met glas als belangrijkste materiaal. Leerlingen van glaskunstenaars tonen daar hun werk, zeer gevarieerd, mooi, grappig. Een verdieping lager mogen de leermeesters hun werk tonen (een verdieping lager dan de toekomstige kunstenaars!) en ook dat is weer een genot om naar te kijken. Van Barbora Krivská staat daar een glazen tafel, gedekt om van de varkenskop te gaan eten, een gevulde kast, een koekoeksklok. Van glas! Ongelofelijk, hoe krijg je dit gemaakt? Ik was zeer onder de indruk.
In een ruimte die terracotta geverfd is vind je werk van Song Mi Kim te zien, iets met muizen van aardenwerk theekopjes en daarboven vissen van glazen luchtbellen. Prachtig.
En als je denkt al het moois gezien te hebben is er een mevrouw die je meeneemt naar een zijkamer. Ze verlicht de ruimte die overdadig, potsierlijk gedecoreerd is, de sjieke kamer van de Jezuiten. 'Oh' en 'ah', terwijl je je hoofd in je nek legt. Dan gaat het licht uit. Huh? Wat nu? En recht voor je begint dan een blacklight film op de muur, passend in de nisjes, rozetjes, werkend met de schilderingen op de muur. GE-WEL-DIG!
Ben je dus in de buurt, ga ernaar toe: Gask!
GASK Kutná Hora
Barborská 53/24, 284 01 Kutná Hora (naast de katedraal)
Open: maandag t/m zondag van 10.00 tot 18.00 uur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten