maandag 8 oktober 2012

Verwoest Huis Bloemhof

In een doodnormaal rijtje huizen, in een gewone wijk in Rotterdam is één van de meest onverwachte kunstwerken te zien die je je maar kunt bedenken. Of was te zien? Op 7 oktober 2012 was het voorlopig de laatste keer dat dit bijzondere werk te zien was.

Alleen als je het echt weet, ga je er naar binnen. Daar tref je een verwoest huis aan, wat met liefde, zorg en oog voor detail weer is opgestapeld. Oorspronkelijk waren hier vier woningen. Tussenmuren zijn weggehaald, plafonds zijn half naar beneden getrokken, vloeren schuin verhoogd, een trap verwijderd, eindeloze brokstukken stuukwerk minutieus opgestapeld, materialen netjes bij elkaar gezocht. Alle deuren zijn in plankjes gezaagd en opgestapeld, schrootjes, tegels, planken,alles komt weer terug in het kunstwerk. Een kijker kan niet anders dan zich verbazen en vergapen.

Marjan Teeuwen is kunstenares. Ik weet niet veel van haar. In de krant las ik ooit dat zij fysiek niet altijd kan wat een ander kan. Haar lichaam werkt niet altijd mee. Het verwoesten van een huis en het daarna weer opbouwen tot iets prachtigs is een manier van haar om om te gaan met de strijd van haar lichaam. De essentiële delen van een huis laat ze staan (draagmuren en balken) en de rest stript ze en stapelt ze tot een visueel spektakel. En ja, ze heeft mensen die haar helpen, maar het echte stapelwerk doet ze zelf.

Mensen kwamen die zondag 7 oktober van ver om het te zien. Maar ook van dichtbij. Jongetjes die een paar huizen verder wonen, kwamen een kijkje nemen. Een geweldig gesprek ontstond: "Wat is dit? Mogen we naar binnen? Is hier iets te zien? Is het een museum? Oh, een soort museum. Oja. En is het museum al af of eh....". Ze hadden wel herrie gehoord in dit pand, maar nooit geweten dat er zo gestapeld is met de materialen. Prachtig vonden ze het. "en wat gaat er nou gebeuren? Toch wel jammer als ze alles nou weg halen om er weer iemand in te laten wonen. Als je er één plankje uithaalt, stort alles in elkaar. Zonde, het moet zo maar blijven!"





Jongetjes uit de buurt:
"" Is dit een museum? En is het museum al af?"
En nu? Het werk is gemaakt, er zijn een aantal dagen geweest om het te bezichtigen, maar wat gebeurt er nu mee? Voor Marjan Teeuwen houdt het niet op bij het stapelen. Zij ziet het eindresultaat als materiaal om te fotograferen. Van het bouwwerk maakt ze foto's die ze tot ingenieuze kunstwerken omtovert. Het is onmogelijk alles in één beeld te vangen, dus zijn verschillende foto's nodig om het gehele beeld te vatten. Die breit ze in elkaar tot een totaal beeld. Haar foto's worden te koop aangeboden en zijn te zien in musea. In een uitleg op de voordeur staat: De meeste fotografen nemen een foto, hier worden foto's gebouwd.

Prachtig!

'Verwoest Huis Bloemhof. Een architectonische installatie. De setting van de nieuw te maken foto.'
Open: zaterdag en zondag 12.30 – 17.00 16 juni t/m 29 jul 2012 daarna: zondag 5 aug, 2 sept. en 7 okt. 2012
Huis Bloemhof,
Putsebocht 58-60, Rotterdam


Zie meer (video van ca 40 minuten)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten