Ik kom thuis van mijn werk (of eigenlijk van een borrel bij het Textielmuseum, weer als laatste blijven plakken, ik lijkt wel zo'n Tilburg plèkbroodje), kom ik mijn Kazachstaanse buurvrouw tegen. "Everybody is walking with flowers on the street, why is that?" Géén idee, iets katholieks? Nog geen half uur later hoor ik een fanfare door de Hasseltstraat komen, en nog één, een joelende mensen. Na een half uur datzelfde geluid hield ik mijn nieuwsgierigheid niet meer in bedwang. Wat is er daar aan de hand? Hup, het vuur onder de pannen uit, regenjas aan, camera mee en op pad...... De laatste avond van de avond vierdaagse!!!!! Wat een feest! Wat een toeters en bellen en snoepzakken om de nekken van ál die mensen, en bossen bloemen en blije gezichten. In heel Tilburg geen snoepje meer te koop in de winkels, want het hangt met kilo's aan de nekken van al deze mensen. Ik heb een half uur met stomheid geslagen staan kijken en toen was het einde nog lang niet in zicht.
Deden ze dit in de Randstad ook? Heb ik dat al die jaren gemist? Of is't hier gewon 'n bietje anders? 'N bietje zotter?
Nou, ik mokum is nu ook vierdaagse wandelen maar of ze hier ook zoveel snoepen? Waarom moet ik een 'reageer modus' kiezen? Wat een kwatsj.
BeantwoordenVerwijderenHe Jojanneke,
BeantwoordenVerwijderenKijk eens op de achterkant van het blaadje dat je afgelopen maandag hebt gekregen en pas de instelling van de reactie aan. Dan krijg je geen opmerkingen meer van @Susanne :-)
He Luud, ik gooi je eruit als vriendje, want Susanne is wel mooi mijn vriendinnetje. Ze heeft een prachtige blog, was 5 jaar geleden ver haar tijd vooruit. (okeeee, ik overdrijf, het is maar 3 jaar, 55 dagen en 10 uur) Kijk maar es op http://www.suusinmokum.web-log.nl/
BeantwoordenVerwijderenZo, da's nogal radicaal, mij er uit gooien.
BeantwoordenVerwijderenMaar goed, ik zal het verder overlaten aan je eigen coach.
@Susanne
Leuk blog hoor Suus!
Ik heb de Avondvierdaagse ook een aantal keren gelopen met mijn kinderen. Het is me nog steeds niet duidelijk wat de lol en het nut is van in Heuvelstraattempo achter elkaar aansjokken en dan de laatste avond in een soort optocht door de straten te trekken.
BeantwoordenVerwijderenMaar het meest stuitende vond ik waarop een lichte sportieve inspanning beloond werd alsof er een zware pelgrimage volbracht was. Je populariteit(of het aantal op te trommelen familieleden)vertaald naar snoepzakken. Na twee edities hield ik het voor gezien. Het voelde alsof ik in een of andere absurde film terecht was gekomen.Jekinderen vonden het wel jammer maar dit gedoe ging me toch écht een stap te ver.