Pop-up Generation in MOTI

"10 december, 12 uur bij Design Museum in Breda, goed?" "Okee, zie ik je daar". Maar daar aangekomen hangen er ineens vlaggen met MOTI aan het gebouw. Dit is toch het Graphic Design Museum?  Eh, Museum of the Image?
En wat staat er op dat bordje aan de gevel? Centrum voor Beeldende Kunst? De Beyerd? Welk museum is dit nou of wat wil het zijn? Een SupermArt?
Mensen op straat waren samen met mij verbaasd en konden het me ook niet uitleggen.

Meestal ben ik redelijk op de hoogte van wat er in museumland gebeurt, maar de overgang van Graphic Design Museum naar MOTI heb ik gemist. Graphic Design dekte niet de lading en dus is gekozen voor Museum of the Image, waarbij image niet staat voor "plaatjes" maar voor "beeldcultuur". Beeldcultuur is een begrip dat heel breed gezien kan worden, dus nu kan het museum meer vertellen. Nu maar hopen dat de bezoekers dat begrijpen.

De tentoonstelling '100 years of Dutch Graphic Design' is nog als vanouds, evenals het MuseumLab. Nieuw zijn de tijdelijke tentoonstellingen 'SUPERMart' over verpakkingen en 'The Pop-up Generation: Design Between Dimensions'. Deze laatste tentoonstelling is gemaakt door conservator Lidewij Edelkoort. Zij bezocht hedendaagse designers en kunstenaars met de vraag of zij een werk wilden maken dat tussen 2D en 3D zat en dat gemaakt werd van materialen waar die makers gewoonlijk niet mee werken. Tord Boontje werd gekoppeld aan Philips en maakte een strak lichtpaneel. Kiki van Eijk ging naar Geton Roestvrijstaalindustrie om meubels te maken met een textiele look. Niels Shoe Meulman werkte samen met Autodrop om een werk te maken met vloeibare drop.

Het totaal zijn 25 werken te zien, waarvan een deel speciaal voor deze tentoonstelling is gemaakt. De kunstenaars komen voornamelijk uit Nederland, maar ook uit Japan, Mexico, Spanje, Canada, Zwitserland en Amerika.  Lidewij legt uit dat de generatie die nu opgroeit moeiteloos kan schakelen tussen 2D en 3D door de dominantie van flatscreens . "Hun hersenen hebben geleerd volume te zien in een vlakke schets of structuur te onderscheiden in volume. Zo komt een wereld met meer verbeeldingskracht tot stand die soepele, vloeiende ervaringen biedt. Een wereld waarin oog en geest beelden scannen op zoek naar een werkelijkheid die zich in een tussendimensie bevindt en waaruit de verzamelde lagen van tweedimensionale materie de illusie van de derde wordt geschapen door deze met een enkelvoudige, simpele beweging te laten opkomen en weg te halen." Na een paar keer lezen, snapte ik de bedoeling. De werken die dit voor mij het sterkst uitbeelden zijn de volgende.

Front van Sofia Lagerkvist + Charlotte von der Lancken + Anna Lindgren + Katja Sävström (Zweden).
In een filmpje zie je ze meubels tekenen in de lucht. Die tekening wordt gescand en even later in 3D uitgeprint.
Fantastisch en fascinerend! 

Chair van Eric Ku (USA)
Letters ervaren wij als platte dingen, 2D. Eric Ku maakt van platte letters die het woord chair vormen, een stoel in 3D. Op mijn kwam het bijna als gegoochel over. Ik denk dat deze stoel van stoelletters nog lekker zit ook.

Le Monde des Montagnes van Camille Scherrer (Zwitserland)
Op een tafel ligt een boek met tekst en foto's. Daarboven hangt een camera en ernaast staat een laptop. Alles werkt samen met elkaar. Sla je een bladzijde van het boek om, dan scant de camera een nieuwe foto en begint op de laptop een soort pop-up animatie filmbij die foto. Prachtig gemaakt, heel fantasievol. Als bezoeker bepaal je zelf wat je ziet en zet je het kunstwerk in gang. Mooi gedaan!

Carpet Hippo van Rodrigo Solórzano (Mexico)
Rodrigo ontwerpt veel voor kinderen. Dit ontwerp, dat in samenwerking met Desso (tapijttegels) is gemaakt, bestaat uit een 'vloer' bedekt met tapijttegels, waaruit een nijlpaardfamilie omhoog komt. Een 3D tapijt! Bedoeld om op te klimmen, op uit te rusten, om je weer kind te voelen. Er is een filmpje waarin een medewerker van Desso en Rodrigo samen vol vuur vertellen over dit werk. Erg leuk om te zien. Jammer dat je er niet op mag klimmen..... (of mag dat wel en ben ik te voorzichtig geweest?)

Ook heel leuk is het verzonken huis  (pop-down?) van Laurens Manders, waarin ik me aan de tafel wilde vasthouden, omdat ik dacht om te vallen, het werk van Issey Miyake, die kleding ingenieus vouwt en uitplooit, Wandering Territory van Anna Garforth, een giga kartonnen beer van 2D tot 3D uit te vouwen en het gebreide werk van Borre Akkersdijk, gemaakt is het TextielLab in Tilburg.

Een mooie tentoonstelling, echt een aanrader. De werken prikkelen de fantasie, verbazen of maken je aan het lachen. Af en toe bekroop me wel het gevoel dat ik in Designstad Eindhoven was. Maar dat zal de nieuwe koers van het Moti zijn waar ik nog aan moet wennen.

The Pop-Up Generation : Design Between Dimensions t/m 12 april 2012
MOTI (Museum of the Image)
Boschstraat 22
4811 GH BREDA
T 076 529 9900

www.graphicdesignmuseum.nl/ (en niet www.moti.nl, want daar vind je niets op!)

Dinsdag t/m zondag van 10.00 tot 17.00 uur.
Op maandag is het museum gesloten.

Twitterresultaten op MOTI