donderdag 4 november 2010

Dia de Muertos

Dinsdag de 2e november was het dan eindelijk zover, DE dag, al vroeg op pad van Oaxaca naar Tlacochahuaya. Daar meteen naar het kerkhof om samen met Rocio het graf van Lichita te versieren. Anderen (o.a. Paulina) hadden er ook al bloemen achter gelaten. Met een soort afrikaantjes en Crespo de gallo bloemen (hanekammen) maakten we het graf mooi en ik plaatste een ingelijste foto van Lichita erbij en drie kaarsen. Het zag er prachtig uit. Grappig om te zien hoe anders Rocio met bloemen decoreet. Ze zei van mijn versiering rondom de engel op het graf dat het net een Frans tuintje was, en inderdaad was het anders dan hoe zij versiert.

Daarna aan de tamales, een gestoomd iets in bananenblad of mailsbladeren verpakt. Die zijn gevuld met een massa van mais, een beetje kip en mole, DE saus van Dia de Muertos. Ik had al ik weet niet hoeveel tamales op maar ja, er zat niets anders op, weer aan de tamales. Daarna met mijn mand (canasta) met drankjes, snoepjes en koekjes naar het kerkhof. Om 17.00 uur begon de mis op het kerkhof (vrij saai) en de banda speelde. Daarna kwamen er mensen langs bij de diverse graven en deel je uit je canasta dingen uit.
Heel raar, maar tijdens deze happening had ik helemaal niets met het hele muerto gedoe. Ik voelde totaal geen connectie met Lichita(terwijl dit het moment is dat de doden "afdalen" en een bezoek brengen en dat je samen met ze op hun graf zit). Ik had het heel sterk toen ik het graf schoon poetste, toen voelde ik heel sterk een connectie, een contact, maar niet op 2 november. Op zich niet zo heel erg, Lichita is tijdens het poesten en het maken van het altaar "op bezoek" geweest en op 2 november was ze vast bij haar zoon in Mexico. Ze zaƱ dit jaar een mooie Dia de Muertos hebben gehad.

Lichita´s Graf op het kerkhof
s Avonds ben ik nog met Jorge naar het huis van Lichita geweest. Daar wonen nu studenten, allemaal meisjes. Heel bizar weer over de patio te lopen, haar bomen te zien, de kerstroos die meters hoog is en vol bloemen, de avocado boom waar ze altijd voor langskwamen om een paar bladeren te kopen (ruiken lekker in de tamales) en tot mijn stomme verbazing was Lichitas altaar in de "woonkamer" er nog! Met haar foto van toen ze 20 was, haar santos, haar nino Jesus, fotos, en potverdrie een kaart van mij met mijn handschrift (uit 1996) met een illustratie van la Virgen de Guadaloupe. Heel bijzonder....... Ook daar had ik het gevoel dat ze weer even op bezoek kwam. Buenas noches Lichita.

4 opmerkingen:

  1. he, wat een mooie gedachte dat de doden 'afdalen'. En dat je dat op sommige momenten ook echt zo voelde!

    Neem je ook Mexicaanse recepten mee terug?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Astrid, ik kan best recepten meenemen, maar in NL is geen epazote, geen hoja de ahuacate, geen mole, geen frijol negro, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Van Chela ga ik mole in pastavorm meekrijgen. Maar zonder clayudas....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. He Jojan, even een test vanuit Leiden ;-) Het verhaal komt later (hhihihih)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Sandra, alle reacties op mijn blog, komen eerst in mijn gmail en dan publliceer ik ze. Anders zie ik ze namelijk niet! Nu is dat makkelijker voor mij. Ik heb niet zo vaak de mogelijkheid om achter een computer te zitten, dus dan duurt het even.... Alles goed daar? Hier wel, alleen moet ik constant plannen omgooien, niet altijd even handig.... Maar ik zie weer veel mooie dingen en heb mooie tijden met mijn vrienden.

    Blommen van mij

    BeantwoordenVerwijderen