#TemporaryStedelijk in Amsterdam

Vorige week was ik bij de laatste dag van Temporary Stedelijk in Amsterdam, een tijdelijke openstelling met deels expositie in het mooie gebouw aan de Paulus Potterstraat in Amsterdam.
Heel slim gedaan van het Stedelijk. Het gebouw is al jaren in verbouwing, maar dat hebben ze opgelost door eerst een tijd te exposeren in het oude PTT gebouw bij het spoor (tot dat gebouw werd afgebroken) en nu zijn ze af en toe even open in hun eigen gebouw en vullen ze een aantal zalen met mooie kunst.
Het was enorm genieten van de kunst, waaronder een spectaculair werk van Barbara Kruger (volgens mij kwam iedereen vooral voor dát werk!). Een ruimte met uitgerekte woorden en zinnen, die langs de wanden net een streepjescode leken. Het werk heet Verleden / Heden / Toekomst en is uit 2010.
En er was nóg een Barbara die indruk op me maakte met een merkwaardig werk. Op een muur stonden de namen van een aantal kunstenaars en uit een box klonken vogelgeluiden. Tsjah, wat moet je daarmee? Ik begon de uitleg bij het werk van Barbara Visser te lezen en ineens viel me zo'n vogelgeluid op. Wat 'n rare vogel was dat! Verder lezen... "...lijken in eerste instantie op vogelgeluiden, maar het zijn de namen van de kunstenaars wiens namen op de muur staan. Deze namen worden door de kunstenares op zo'n manier uitgesproken of 'gezongen' dat het vogelgeluiden lijken...." Geniaal! Uit de bizarre vogelgeluiden kon ik af en toe een kunstenaar herkennen

solléwít so léwít.....cúcchi cúcchi cúcchi....beuys....beuys..beuysbeuysbeuys

Heerlijk zulke kunst!

En verder ging het weer, de namenkamer van Roman Ondak.  Alle bezoekers lieten hun naam op de muur schrijven door een medewerker van het Stedelijk, en dan op hun lengte. HONDERDEN mensen hadden dat al laten doen, dus het zag er zwart van de namen op de gemiddelde lengte van de bezoeker. Heerlijk om eronder en erboven te zoeken naar rare namen. Ik vond o.a. Knut! ...zielig.....
Bekijk hier een foto van dit werk tijdens de opening Of hier meer afbeeldingen van de groei van het namen-werk.

Als laatste bekeek ik nog hoe het Stedelijk eruit gaat zien ná de verbouwing. Net als bij het Van Gogh museum komt er een enorme moderne vleugel aan het gebouw. Die van het Stedelijk is in de vorm van een inbouwbadkuip die niet wordt ingebouwd.

Ongelofelijk hoe het hele Museumplein is veranderd in de afgelopen 15 jaar, hoeveel er daar in de grond is verzonken (depot van het Rijksmuseum, deel van Van Gogh Museum, parkeergarage) en hoe exentriek de nieuwe gebouwen zijn die samen met de oude gebouwen het aangezicht van dat stukje Amsterdam bepalen.  Iemand van een eeuw geleden zou het niet meer herkennen.