zondag 24 april 2011

Mona Lisa Mania in Stadsmuseum Zoetermeer

Als je bij Stadsmuseum Tilburg werkt, ben je vanzelf geïnteresseerd in andere stadsmusea. Van Stadsmuseum Zoetermeer had ik ooit eens positieve verhalen gehoord, dus toen ik gisteren naar vrienden in Zoetermeer ging, combineerden we dat even met het museum. Het ligt in het oude deel van Zoetermeer aan de Dorpsstraat in een mooi oud pand uit 1872. Ooit woonde hier de burgemeester en daarna een tandartsen echtpaar, nu zittenr er het Stadsmuseum en een vereniging van amateur archeologen.

Het museum belicht de geschiedenis van Zoetermeer en naoorlogse interieurs. Rare combi? Zoetermeer is vooral bekend als een stad die na de oorlog uit de rond is gestampt en in ca. 50 jaar is gegroeid tot een stad met 120.000 inwoners. Vrijwel alle stromingen in de naoorlogse architectuur zijn er te vinden. Elke buitenkant van een gebouw heeft een interieur en daar richt Stadsmuseum Zoetermeer zich op.

Klinkt interessant, maar een klein beetje vreemd is het wel als je er rondloopt en naar een Alessi kurkentrekker kijkt, een jaren '60 servies en meteen daarna een middeleeuws aderlaatmes en nog zo wat oude objecten. De twee onderwerpen van het museum worden flink gehusseld!
Er is een hoek ingericht van een 20e eeuwse boekhouder, met typmachines, waarbij ik geen link naar Zoetermeer kon ontdekken. In Tilburg zou dit ook kunnen staan. Ik denk dat meer aandacht voor Zoetermeerse specialiteiten (Spar en Nutricia bijvoorbeeld) als museum interessanter en eigener zijn.
 
De afdeling archeologie had een paar 'topstukken' zoals een mammoetbot en een oude voorraadpot uit de 12 eeuw. Vol enthousiasme werd verteld over het opgraven daarvan.  Ongeveer de helft van de museumruimte wordt gebruikt voor de tijdelijke expositie. Op dit moment een verzameling van een Zoetermeerder, die alles van Mona Lisa spaart. Je kunt het zo gek niet bedenken en er bestaat een variant met Mona Lisa erop. Chilisaus, wijn, theezakjes, ondergoed, fietsbellen, theepotten, lampen, sportschoenen, wekkers en deurmatten om een minieme greep uit de selectie te doen. Tuurlijk, iedereen weet dat er ladingen prullaria gemaakt worden rondom zo'n beroemd portret, maar om de diversiteit met eigen ogen te zien, is echt bizar. De moeite waard!

Uiteraard heb ik ervaringen uitgewisseld met de twee medewerkers van het museum die we er troffen. Ook zij zullen moeten afwachten wat er in de toekomst met hun museum en collectie gebeurt. Maar in elk geval hebben zij nu een mooi gebouw om de collectie in te tonen. Een plek om de geschiedenis van deze best wel oude plaats te laten zien..... Dat hebben we in Tilburg helaas nog niet........

Geen opmerkingen:

Een reactie posten