Ontrafel. Tricot in de mode, te zien in MoMu

Wat is Antwerpen toch rijk met een museum als MoMu. Al eerder schreef ik over een prachtige tentoonstelling in MoMu (Stephen Jones) en nu is er weer een schitterende modetentoostelling te zien, deze keer over breiwerk in kleding. Breien heeft/had een geitenwollensokken imago, maar dat is de laatste jaren onder andere door Stitch 'n Bitch opgekrikt. Deze tentoonstelling krikt het nog verder op. Er wordt sterk gefocust op kleding en de ontwikkeling die breiwerk daarin heeft doorgemaakt. Nergens is een geitenwollensok te zien of ook maar iets wat met dat imago te maken heeft. Modeontwerpers van over de hele wereld, modehuizen die nu of in het verleden breiwerk gebruikten in hun kleding, ondraagbare kunstuitingen, avantgarde creaties en heel fijn gebreide sportkleding, het is er allemaal.

De tentoonstelling begint met een kleurenexplosie van de in zijden gebreide jurken van Ann Salens. Dit is een Antwerpse modeontwerpster die rond 1970 internationaal bekend werd met gebreide en gehaakte jurken. Even verderop zijn vele resultaten van machinaal gebreide sokken te zien, sommigen zó fijn van draad dat het nylon kousen lijken. De vrolijke sokken van Vivienne Westwood uit 1994-95 steken er vreemd bij af. Ook gemaakt op de breimachine is de jurk van Walter Van Beirendonck. Hij liet zich inspireren door de Hui'an vrouwen in China, die kleren in felle kleuren dragen. De kraag van de jurk symboliseert de hoofddoek die de vrouwen dragen, het blauwe deel lijkt op de jasjes van de vrouwen.

Halverwege de ruimte ligt een breiwerk met draden van circa 30 cm doorsnee. Er is een lap van gebreid (met breipennen zo dik als lantaarnpalen) waarop je even kunt uitrusten. Heerlijk zacht, de steken ondersteunen je hele lichaam en eigenlijk wil je er niet meer uit opstaan. Zo'n gebreid ligbed wil je zó in je woonkamer!

Veel werk komt uit de jaren '20 en '30 uit de vorige eeuw. Rustig van stijl, kleur en patroon, vrij recht. Heel fijn van draad en daardoor vaak heel sierlijk. Er is gebreide sportkleding, ook zwempakken (zakt dat niet uit als het nat wordt?).

Er is veel practisch breiwerk, allemaal draagbaar. Degene die meer van de kunstzinnige uitingen houdt, moet zeker naar de achterste ruimte, waar het sculpturaal breigoed te zien is. Fabelachtige, spectaculaire breisels die het lichaam inpakken, spelend met dik en dun, licht en zwaar, warm en bloot. Veel werk hier van Sandra Backlund, die ook de jurken ontwierp die door Tilda Swinton worden gedragen op de promotiefoto. Het zijn drie jurken, die om Tilda's lijf zijn opgestapeld, een prachtig silhouette.

 Aan het eind van de tentoonstelling is er aandacht voor breiwerk uit vier landen: Frankrijk (met werk van Sonia Rykiel), Italië (Missoni en Armani), Groot-Brittannië (Alexander McQueen, vergeet niet de geweldige video te bekijken) en Japan. Héél erg mooi werk van Yohji Yamamoto, Issey Miyake en Junya Watanabe.

'Ontrafel, Tricot in de mode' geeft een heel breed en gevarieerd beeld van gebreide kleding, zowel in de loop van de geschiedenis als qua stijl. Eigenlijk wel een must voor iedereen die van kleding houdt. En dat doen we allemaal...


Ontrafel, Tricot in de Mode
Mode Museum
Nationalestraat 28
B-2000 Antwerpen, België
16 maart t/m 14 augustus 2011